18 Nisan 2012 Çarşamba

Kim ne derse desin KENDİ DÜŞÜNCELERİMİZ ÖNEMLİDİR!


Duygulardan bunaldığım bir anda geldin ve o duyguları tekrar kazandım..
Taş olmuş kalbimi bir tek sana yumuşatabilmiştim bu zaman süresinde...
İlk seni terk ederken içim sızladığı gibi hissettim,
Ama elimden bir şey gelmezdi, seni daha çok mu üzseydim?

Bazı saçma şeyler gelip durur başıma, 4 yıldır böyle oldum birden,
Herşeyin sorumlusu tutulmak sence kolay bir şey olabilir mi?
İlk çaresiz kaldığımda öğrendim güçlü olmayı,
Ama elimden bir şey gelmezdi, gücümle seni daha mı ezseydim?

Bir harita çizdim kendime, haritada işaretli alan sendin,
Bu yoldan dönmem için bana geçerli bir neden olabilir mi?
İlk yola çıktığımda anladım sabırlı olmayı,
Ama elimden bir şey gelmezdi, sabrımla seni daha mı bekletseydim?

Sonuçta bir şeyler kazandık, bir şeyler kaybettik
Sence onda yaşadığımız şeyler anlamsız olabilir mi?
İlk seni tekrar bulduğumda anladım emin olmayı,
Ama elimden bir şey gelmezdi, senin inanmadığını zorla sana mı inandırsaydım?

Bazen insanlar ne olduğunu bilmeden milyon tane yorum yapabiliyor. Görünüşe fazla gereksiz önem veren bir milletiz, duyumlarımıza ve bilmediklerimize çok önem veren bir milletiz. Şimdi bu "duyumlarımız" ve "bilmediklerimiz" başka insanlara istemediği şeyler yaptırmak zorunda kaldı. Bu yüzden lanet okuyorum bir çok şeye, içimden küfrediyorum, hakaretler yağdırıyorum ve dayanamıyorum buna daha fazla. Bu kadar şey olmaz diye düşünüyorum...
Bir insan ne kadar başarılı olursa o kadar düşmanı olur ya, ben artık başka şeylerde gördüm, sadece etrafındaki insanlar değil, ailelerinde bunlara düşman olabileceğini görmüş öğrenmiş oldum. Sırf kendi istedikleri şeyleri yapmadığım, kendi bildiğim ve istediğim şeyleri yaptığım için bu durumdayım...
Bunları ilk defa başka insanlara buradan söylüyorum onun dışında bu güne kadar hep 2 3 kişi bildi...
1. Ben kendi ailemin yüzbinlerce dolar parasını riske atacak kadar önemli bir insan olmadım, ve benim yüzümden hiç bir şey olmadı!
2. Babamın işlerinin düzelmesi için 2 ay boyunca anneme "arkadaşlarlayım" "diskodayım" diye binlerce yalan söylemek zorunda kaldım polisin yanında olduğum için. Babamın ne iş yaptığını bile tam olarak bilmediğim için görmediğim zulüm, işitmediğim laf kalmadı ama sustum ve yine sormuyorum neden yaptım diye!
3. Beni okutmak için 7 sene boyunca para harcadınız... Her ay ortalama 4 bin lira göndermiş olsanız bu 7 x 4000 x 12 yapar ki buda yaklaşık olarak 300.000 TL eder ki bir tek Psikolojik Danışman yada Rehber Öğretmen olmam için beni zorla orada tuttunuz, borcum olsun, en kısa zamanda hepsini kuruşu kuruşuna ödeyeceğim size!
4. Bir kızcağaza neden bu şekilde yaptığınızın açıklamasını kesinlikle sormayacağım size, sizin KESİNLİKLE geçerli olan (tabiki size göre, bana göre değil) "ailemize uygun" olan kız kriterlerinize uymadığındandır! Ama ben bir müslüman insanın bu gibi terbiyesiz, ahlaksız ve onursuzca bir davranış yapacağını düşünmüyorum. Bu yüzden kusura bakmayın sayın büyüklerim...
5. Milyon dolarlarınız sizin olsun, binlerce dolarlarınız lüx mercedesleriniz yada bmw'leriniz yada evleriniz binalarınız sizin olsun umrumda değil. Ben bir gün karşınıza onlarla ("kendi elde ettiğim" şeylerle) çıkacağım ve göreceksiniz.
6. Sayın okuyucularım, bu yazıyı siz dikkate almayın çünkü çok felaket bir sinirle yazıyorum ve artık haykırıyorum dünyaya; "AİLENİZ NE DERSE DESİN, KESİNLİKLE SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ VE İSTEKLERİNİZ ÖNEMLİDİR"

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder